पथ प्रदर्शक गुरु पाउनका लागि उहाँको पावन आत्माकोछटपटाहटको फलस्वरूप: महाप्रभु श्री प्राणनाथजीसँग वि.सं. १७४०चैत्र पूर्णिमाको दिनमा छत्रसालजीको मिलन भयो । छत्रसालजी भित्रउही अद्दैत दिब्यधामको साकुण्डल सखीको पावनात्मालाई महाप्रभुलेचिन्नु भयो र साकुण्डलको उही संतप्तात्मालाई देखेर उसमा चेतनाभरी दिनु भयो । उहाँले महाप्रभुको शिष्यत्व स्वीकार गर्नु भयो ।सहाप्रभुले पन्नालाई हीरामयी हुने वरदानको साथ-साथै योआशीर्वाद दिनु भयो कि –

“्छुत्ता तेरे राजगे धक धक धर्ती होय ।
जित जित घोडा पग घटे तित तित फत्ते होय ॥”

यो आशीर्वाद पाउनु भए पछि महाराजा छत्रसालको आत्मामानयाँ उमङ्ग नयाँ जोश भरिएर आयो । राजनैतिक, धार्मिक र युद्धनीतिका पथप्रदर्शक गुरुलाई पाएर छत्रसाल महाराजाले मुगलहरूसँगकरीव ५२ पटक युद्ध गर्नुका साथै प्रत्येक पटक बिजयी समेत हुनुभयो । फलतः उहाँले मुगल बादशाह औरङ्गजेवको शासनकालमा नै.बुन्देल खण्डलाई मुगल सत्ताबाट मुक्त गरी एक स्वतन्त्र राज्यकोस्थापना गर्नु भयो । बि.सं. १७४४ साल जेष्ठ शुक्ल तृतीयाबुधबारको दिन उहाँलाई प्रभु प्राणनाथ सहित बुन्देली जनताले राजतिलक गरी महाराजाधिराजको पदवीद्वारा विभूषित गर्नु भयो । योभन्दा पहिला उहाँ आफूलाई एक दीवान सम्झनु हुन्थ्यो ।
श्री छत्रसाल महाराजा ०१ बर्षको उमेर सम्म बराबरलडाँईको मैदानमा युद्ध गर्दै रहनु भयो । उहाँ एक असाधारण शौर्यपुञ्ज योद्धा तथा कुशल सेनापति हुनुहुन्थ्यो । वि.सं. १७८८ पौषकृष्ण तृतीया शुक्रवारको दिन उहाँले आफ्नो नश्वर शरीरलाईअन्तरध्यान गराउनु भयो । उहाँ आफ्नो बगैचामा घुम्दै रहनु भएकोसमयमा आफ्नो वस्त्र-जामा छोडेर उहीँ अन्तरध्यान हुनु भयो ।