बाग्मती अंचल नुवाकोट जिल्लाको जिलिङमा वि.सं. १९७६ पोष महिनाको १५ गते माता प्रेमदेवी खतिवडा तथा पिता तारा प्रसाद खतिवडाको दोस्रो पुत्रको रूपमा ज्ञानदासको जन्म भएको थियो । ग्रामिण परिवेशमा हुर्कनुभएका ज्ञानदासले घरमा नै सामान्य शिक्षा हासिल गर्नुभयो । तिनताका राणाहरूबाट बेला-बेलामा दिइने अनावश्यक दबाव र तनावको कारण शिक्षा दीक्षा सुलभ थिएन । आफ्ना पुर्खाहरूको पालादेरिव अपनाउँदै आएको निजानन्द संप्रदायको नीति र सिद्धान्त अनुसारको पूजा विधि पनि स्वतन्त्र रूपमा अंगाल्न पाउने अवस्था थिएन। आफ्नो धर्म र संस्कृति जोगाउन पनि लुकिछिपी रहनु पर्ने अवस्थासँग जुद्धै,डाँडा काँडा, भिर पाखामा घाँस दाउरा, गोठ गोठाला र मेलापात गर्दै उहाँले आफ्नो बाल्यकाल बिताउनु भयो । पारिवारिक जीवनमा रहेर पनि परमात्माका ध्यान गर्न सकिने, आत्म शुद्ध गर्न सकिने शाश्वत सत्यलाई स्वीकार गरि मातापिता तथा परिवारका अन्य सदस्यहरूका सल्लाहमा उहाँ वल्थुम लमजुङकी अधिकारी कूलको कन्या मायासँग वि.सं. १९९७ मा २१ वर्षको उमेरमा विवाह बन्धनमा बाँधिनुभयो ।

नुवाकोटको पहाडी जीवनबाट आजित त्यस क्षेत्रका बासिन्दाहरू सुविधाजनक जीवनयापनको लागि मुग्लान जाने क्रम नजिकबाट नियाली रहनु भएका ज्ञानदास खतिवडाको परिवार पनि कष्टकर दैनिकीबाट थोरै भए पनि राहत पाउने र श्रीकृष्ण प्रणामी धर्म स्वतन्त्र रूपमा अवलम्बन गर्न पाइने अभिलाषाका साथ वि.सं. १९९८ ताका भारत, मेघालयको शिलोङमा बसाइँ सर्नुभयो । ८।९ महिनापछि पुनः मादरीहाटमा सरी खेती तथा गाई पालन गर्ने पुर्ख्यौली पेशालाई निरन्तरता दिनुभयो । अध्यात्म चिन्तनमा बढी उत्सुक ज्ञानदास खतिवडा आफ्नो परिवार छोडी वि.सं. १९९९ ताका श्री ५ नवतनपुरी धामतर्फ प्रस्थान गर्नुभयो । आचार्य श्री १०८५ धनीदास महाराज र आचार्य श्री १०८ धर्मदास महाराज तथा लक्ष्मीदास बाबाजीको छत्रछायामा लामो समयसम्म बसेर तारतम सागर, विराट, बीतक चर्चनी, संस्कृत तथा हिन्दी साहित्यको गहिरो अध्ययन गर्नुभयो ।

श्री ५ नवतनपुरी धाममा बसेर धेरै वर्षको अध्ययनपछि उहाँ एक प्रखर धर्म प्रचारकको रूपमा स्थापित हुँदै जानुभयो । आचार्य श्री १०८ धनीदास महाराजको केही वर्ष हजुरी समेत रही जागनीको लागि गुजरातका विभिन्न स्थान, हरियाणा, आसाम तथा भुटान सम्म पुग्नुभयो । आफ्ना माता पिता तथा परिवार रहेको स्थान पश्चिम बंगालको मादरीमा जागनीको ठूलो लहर नै ल्याउनु भयो । दाजु तुलसीदास खतिवडा र भाइहरू छविलदास खतिवडा, अमरदास खतिवडा पनि प्रणामी धर्ममा जागृत हुनुभएको कारण ज्ञानदास खतिवडालाई पारिवारिक सहयोग मिल्न गयो। फलस्वरूप उहाँको नेतृत्वमा र तिनै भाइहरूको सहयोगमा मादरीको बिसहलेमा श्री कृष्ण प्रणामी मन्दिर स्थापना गर्न सफल हुनुभयो । साथै उहाँले समिति समेत गठन गरी जिम्मेदारी हस्तान्तरण गर्नुभयो । उहाँहरू चार भाइलाई त्यस ताका मादरीमा प्रणामी धर्मका चार खम्बा भनिन्थ्यो । अहिले सम्म पनि खतिवडा परिवारको नाम अग्रस्थानमा रहेको छ।

नवतनपुरी धामको लागि भेटी संकलन गर्ने कार्यमा विभिन्न स्थान जाने क्रममा, रलनगर (टाँडी) चितवनका क्षेत्र नारायण मल्ल (चिनियाँ खर्क)सँग उहाँको मित्रता बढ्न पुग्यो । उहाँको प्रणामी धर्मप्रतिको झुकाव र समर्पण देखेर प्रभावित भएका क्षेत्र नारायणको अनुरोधमा २०१० सालमा जीरौना चितवनमा जग्गा किन्नुभयो र २०४१ सालमा स-परिवार मादरीहाटबाट चितवन सर्नुभयो ।

तीन पुत्र र तीन पुत्रीका पिता उहाँ नेपालको अधिकांश स्थानमा मात्र नभइ आफ्नै घर परिवारमा समेत गुरुबाको नामले चिनिनुहुन्थ्यो । उहाँले दहचोक काठमाडौँका सुन्दरसाथ तथा शिष्य/शिष्याहरूको अनुरोधमा २०५२ साल वैशाख १५ गते श्रीकृष्ण प्रणामी मन्दिरको शिलान्यास गर्नुभयो र यथासक्य आर्थिक सहयोग पनि गर्नुभयो । वर्तमान अवस्थासम्म आइपुग्दा निक्कै भौतिक पूर्वाधार सम्पन्न भैसकेको उक्त मन्दिरमा नियमित रूपमा पूजापाठ, मेला पर्व, बीतक कथा सञ्चालन हुँदै आएको र निकट भविष्यमा उद्घाटनको योजना रहेको कुरा सोही मन्दिर इकाई समितिका अध्यक्ष श्री वासुदेव थापाले जानकारी दिनुभएको छ।